Cedr atlantycki (Cedrus atlantica).
Wygląd: Wiecznie zielone drzewo szpilkowe o wysokości około 40 m, z szeroką, stożkowatą koroną, zakończoną tępym wierzchołkiem.
Większe gałęzie ukośnie wzniesione, a następnie szeroko rozłożone, nie tworzą płaskich, piętrowo ułożonych segmentów korony.
Kora ciemna brunatnoszara, spękana w płytki, z głębokimi bruzdami.
Szpilki o długości 1-3 cm mają barwę ciemno-lub niebieskozieloną. Ich krawędzie są prawie nie zaznaczone, a końce silnie zaostrzone. Występują licznie skupione w pęczkach (do około 40) na krótkopędach, a na długopędach ułożone spiralnie i wzajemnie oddalone. Kwiaty męskie brunatno-żółte, długości 3-5 cm, cylindryczne, ku przodowi zwężone, lekko zgięte. Szyszki żeńskie cylindryczne, w czasie dojrzewania wielkości około 6 cm, z bardzo szerokimi łuskami, na górze lekko ściśnięte. Występowanie: Pierwotnie tylko na zalesionych stokach gór Atlas w Maroku i Algierii. Od dawna jego liczne odmiany, zwłaszcza le z niebieskimi szpilkami, sadzone były w parkach,
Okres kwitnienia: Wrzesień.
Gatunki pokrewne:
Cedr libański (Cedrus libani) to wiecznie zielone drzewo szpilkowe, o wysokości do 40 m, którego gałęzie – zwłaszcza w późniejszym wieku – są charakterystycznie piętrowo rozłożone na bardzo mocnych, stromo wzniesionych konarach, tak iż przywodzą na myśl blaty stołów. Pień zazwyczaj bardzo gruby, nieregularnie rozgałęziony już na nieznacznej wysokości. Ciemnozielone szpilki długości około 3 cm są na krótkopędach skupione w pęczkach po 10-20, a na długopędach ułożone spiralnie. Żeńskie szyszki beczkowate. Dziko rośnie tylko w Libanie, Syrii i we wschodniej Turcji. Sadzony częściej w Europie Południowej niż w Środkowej.
Cedr himalajski (Cedrus deodara) wyróżnia się dość smukłą, prawie wrzecionowatą koroną, której długi pęd wiodący zwykle przewiesza się. Kora początkowo gładka o barwie ciemnozielono-brunatnej, później czarno-brunatna i silnie spękana. Pędy bladoczerwone i gęsto owłosione, ze szpilkami bardzo miękkimi, ułożonymi spiralnie, Na starszych gałęziach ciemnozielone lub niebieskoztelone szpilki o długości około 3 cm, są zebrane w pęczki na krótkopędach.
Cedr cypryjski (Cedrus brevifolia) osiąga wysokość około 20 m t ma bardzo krótkie szpilki, o długości około 1 centymetra. Ze wszystkich gatunków cedr cypryjski ma najmniejszy naturalny zasięg – jego występowanie ogranicza się wyłącznie do gór Troodos na Cyprze. Uwagi ogólne: Wspólną cechą cedrów jest ich pora kwitnienia: w przeciwieństwie do innych drzew szpilkowych kwitną one jesienią. Drewno cedrowe jest stosowane od starożytności do budowy domów okrętów i wyrobu mebli. Już w I. Księdze Królewskiej w Biblii wspomina się o imporcie drewna cedrowego na wielką skalę.