Drzewa starsze mają wartość znacznie większą od młodych i niewielkich, gdyż funkcje, jakie pełnią drzewa są zwykle proporcjonalne do ich rozmiarów. Potrzeba sadzenia dużych, starszych drzew jest odczuwana szczególnie silnie w nowo budowanych osiedlach mieszkaniowych i w innych nowych częściach miast. Sadzenie takich drzew nie może mieć jednak charakteru masowego ze względu przede wszystkim na znaczny koszt i brak obecnie odpowiednich szkółek. Koszt przesadzenia drzewa o średnicy pnia około 20 cm może być 30-50-krotnie większy od kosztu sadzenia młodego drzewa. Z tych też względów sadzenie drzew starszych ograniczane jest do sytuacji niezbędnych i uzasadnionych różnymi względami. Takich sytuacji jest obecnie bardzo wiele ze względu na poszerzanie ulic, przeznaczanie terenu pod zabudowę itp. Operacja przesadzania jest mniej kosztowna, jeżeli drzewa mają być tylko przesunięte na niewielką odległość.
Oprócz rozpatrzenia względów ekonomicznych, o których rozstrzyga zwykle zleceniodawca, dokonuje się również oceny przydatności poszczególnych drzew do operacji przesadzania. Decyzje w tej sprawie należą zawsze do specjalistów ogrodników i są podejmowane na podstawie analizy wielu różnych czynników, do których zalicza się: gatunek drzewa, ogólną wartość plastyczną i zdrowotność, wiek i rozmiary, przewidywaną masę, warunki techniczne transportu oraz warunki pielęgnacji.
Gatunek drzewa. Każdy gatunek drzewa ma określoną zdolność regeneracji systemu korzeniowego i przystosowania się do nowych warunków. Zdolność ta maleje zwykle z wiekiem, są jednak drzewa, które stosunkowo łatwo znoszą przesadzanie w wieku kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu lat. Należą do nich np. lipy, klony i jesiony. Do drzew trudniejszych do przesadzania zalicza się brzozy, kasztanowce, orzechy i inne. Natomiast w wieku późniejszym nic przesadza się na ogół większości drzew iglastych oraz wierzb i topoli.