Z punktu widzenia charakterystyki spożywczej grzyby dzieli się na: jadalne, niejadalne oraz trujące. Grzyby jadalne – najczęściej kapeluszowe z klasy podstawczaków – obejmują kilkaset gatunków, z których szczególnie cenionych jest kilkanaście.
Grzyby niejadalne to takie, które nie odznaczają się wymaganymi walorami smakowymi lub wręcz wyróżniają się goryczą czy innym przykrym smakiem albo zapachem, choć ich spożycie nie zagraża bezpośrednio zdrowiu. Grzyby trujące (w Polsce ok. 200 gatunków, w tym ok. 30 zaliczanych do silnie trujących) zawierają toksyny atakujące system pokarmowy, organy wewnętrzne oraz system nerwowy, prowadząc do zatruć śmiertelnych włącznie.
Wartość odżywcza grzybów jadalnych w porównaniu z innymi produktami jest mała. Grzyby jadalne świeże są bogatym źródłem związków azotowych oraz witamin, głównie B2 (zawierają jej więcej niż inne warzywa) i PP, a także B1, A, C i D (najwięcej borowik, pieczarka, pieprznik jadalny). Zawierają również żelazo, magnez. Część tych składników traci się jednak w niezbędnych procesach kulinarnych. Średnio g. zawierają ok. 92% wody, 4% białka i cukrów, 0,2% tłuszczów. Są pokarmem niskokalorycznym i ciężkostrawym (zwłaszcza trzony) – strawność 60…70%.
Spożywanie grzybów jadalnych w stanie surowym nie jest wskazane, czasami grozi nawet zatruciem. Jako potrawy przygotowuje się grzyby duszone, smażone, pieczone bądź gotowane. Z nielicznymi wyjątkami grzyby wykorzystywane są też na wszelkie przetwory.