Koźlarz pomarańczowożółty – nazwy synonimiczne (regionalne), jak przy koźlarzu czerwonym
grzyb drugorzędnej wartości. Ma kapelusz o średnicy do 15 cm, pomarańczowożółty lub żółtobrązowy. Pory, już w początkowym okresie rozwoju owocnika, szarawe. Trzon stosunkowo wąski (najcieńszy pod kapeluszem) i długi, nawet do 22 cm, białawy lub siwy, pokryty bardzo drobnymi, w młodości sadzowatoczarnymi łuseczkami, które u starszych okazów mogą być brązowawe. Rurki długości do 3 cm, od bladosiwawych do oliwkowosiwych. Pory drobne, okrągławe, szare lub brązowoszare. Miąższ biały, po przecięciu różowofioletowy, przy podstawie kapelusza również niebieskawozielony. Smak słaby, przyjemny, zapachu brak. Wysyp zarodników brązowawy.
Rośnie we wszystkich rodzajach lasów, najczęściej w zagajnikach brzozowych, w bezpośrednim sąsiedztwie drzew.
W Polsce dość pospolity. Zbierany jest latem i jesienią, od lipca do października. Dotychczas w Polsce rzadko odróżniany od koźlarza czerwonego.