GRZBIET DYWANU
Komfortowość każdego dywanu w znacznej mierze zależy od jego grzbietu. Możemy wybierać pomiędzy piankowym grzbietem z tworzywa sztucznego, tekstylnym grzbietem z włókien naturalnych i tekstylnym grzbietem z włókien syntetycznych. Największy komfort gwarantuje grzbiet piankowy, jednak może się zdarzyć, że używane do jego produkcji tworzywo sztuczne wydziela formaldehyd.
Od pewnego czasu do produkcji wykładzin dywanowych coraz rzadziej używa się pianek, co oczywiście wzmacnia pozycję grzbietów tekstylnych. Wprawdzie nie dają one poczucia absolutnego komfortu, ale za to są trwalsze, można je bez uszkodzenia odrywać od podłoża i są poza wszelkim podejrzeniem, jeśli chodzi o emisję szkodliwych substancji. Obecnie prawie 80% wykładzin dywanowych wyposaża się w grzbiety z włókniny.
Wykładziny welurowe mają warstwę wierzchnią złożoną z rozciętych pętelek. Odmiana z runem długim (od 9 mm wzwyż) nazywa się Saxony.
Wykładzina dywanowa przeznaczona do układania w korytarzach musi być wytrzymała i nie powinna łatwo wchłaniać brudu.
Materiały pętelkowe, czyli boucle, w przeciwieństwie do weluru mają w warstwie wierzchniej zamknięte pętelki z przędzy lub włókna.
Wiele zależy od grzbietu
Piankowy grzbiet z lateksu zapewnia wysoki komfort użytkowania, jest jednak coraz rzadziej stosowany. Tekstylny grzbiet z juty należy napiąć lub przykleić. To samo dotyczy grzbietów syntetycznych.
Zakresy zastosowań.
Symbole te określają zakres przydatności wykładziny: w pomieszczeniach z meblami na rolkach, na schodach, na ogrzewanych podłogach, w pomieszczeniach wymagających materiałów antystatycznych.
POWIERZCHNIE GÓRNE
Ze względu na rodzaj powierzchni, tkaniny dywanowe dzielone są na welurowe oraz pętelkowe. W trakcie produkcji weluru pętelki są rozcinane, natomiast w przypadku wykładzin typu boucle pętelki pozostają zamknięte, co daje wrażenie powierzchni bardziej gęstej. Boucle jest o wiele wytrzymalsze na ścieranie w porównaniu z pojedynczą przędzą weluru. W obydwu przypadkach istnieją rozmaite odmiany, na przykład welur skędzierzawiony – którego przędza jest szczególnie mocno skręcona- lub boucle cięte (Cut-Loop), czyli mieszanka z pętelek ciętych i zamkniętych. Wykładziny welurowe z długim runem określane są mianem Sa-xony lub Shag, przy czym Shag – ze swoją przędzą, której długość przekracza 40 milimetrów -jest już dzisiaj bardzo rzadko produkowany.
Ponieważ wykładziny dywanowe dla alergików nie mogą zawierać niektórych substancji, wielu producentów poddaje swoje produkty określonym testom, np. na zawartość środków owadobójczych, które wchodzą w skład niektórych substancji do zwalczania moli. Po badaniach, produkty są odpowiednio znakowane. Zachowują swe właściwości jednak tylko wtedy, gdy przy ich układaniu stosuje się klej dyspersyjny.
DESEŃ
Określenie wzoru tkackiego wykładziny dywanowej uzyskanego przez barwienie ręczne (melanżowanie) bądź metodami drukarskimi. W przypadku dywanów stosuje się również tak zwany raport, czyli najmniejszą powtarzalną powierzchnię z pełnym wzorem. Układ raportów należy brać pod uwagę w trakcie mierzenia i układania.
OKRYWA WŁÓKIENNA
Określenie warstwy użytkowej dywanu lub wykładzin dywanowych (dawniej nazywanej runem).
PIANKA ELASTYCZNA
Wzmocniona metodą sprężania warstwa lateksowa, charakteryzująca się mniejszą grubością i strukturą przypominającą wafle.
DOPUSZCZALNE OBCIĄŻENIE
Wyrażane w kategoriach od „niskie” do „najwyższe” . Współczynniki są ustalane w wyniku testów określających stopień zmian grubości okrywy włókiennej pod wpływem nacisku i intensywność zużywania się warstwy górnej.