Jodła pospolita (Abies alba miller)
Wygląd: Wiecznie zielone drzewo szpilkowe z pniem zwykle mocnym i prostym. Może osiągać wysokość około 50 metrów, Najwyższa jodła w Polsce rośnie w rezerwacie koło Nawojowej w Beskidzie Sądeckim i ma 44 m wysokości. Korona u młodych drzew stożkowata, dość regularna, u starszych na szczycie spłaszczona – w przeciwieństwie do blisko spokrewnionego świerka.
Starsze gałęzie odchodzą od pnia prawie poziomo. Na wierzchołku gałęzie i mniejsze gałązki skierowane są ukośnie w górę. U drzew wolno stojących pnie mają gałęzie az do podstawy. Kora gładka, ciemnoszara, z wiekiem coraz bardziej bruzdowana lub prostokątnie spękana, często – zwłaszcza na młodszych drzewach z banieczkami żywicy. Młode gałęzie owłosione, pędy prowadzące nieco błyszczące. Pączki czerwonobrunatne, owalne, bez żywicy. Szpilki dość krótkie, najwyżej do 3 cm długości, z przodu tępe, giętkie, z dwoma jaśniejszymi paskami pod spodem, ustawione luźno, dwustronnie, choć nie w jednym szeregu, ciemnozielone na wierzchu. Drzewo jednopienne. Kwiaty męskie kuliste, żółtawe, na końcach gałązek w pachwinach szpilek,
Szyszki żeńskie zwykle o długości około 10 cm, niekiedy nawet dłuższe, wyprostowane, walcowate, na początku zielonkawe, później pomarańczowobrunatne, gdy dojrzeją – blado-brunatne. Łuski odpadają pojedynczo już na drzewie; dlatego pod jodłami nigdy nie znajduje się szyszek.
Siedlisko: Ważne drzewo leśne, razem z bukiem, sosną i świerkiem często tworzy drzewostany na obszarach, położonych od 200 do 1000 m n.p.m. (w Tatrach do 1400 m n.p.m.) na glebach świeżych, chłodnych, średniogłębokich. Występowanie: Typowe w lasach szpilkowych, przede wszystkim w Europie Środkowej, we Francji, na Korsyce i w górach Półwyspu Bałkańskiego.
Okres kwitnienia: Od kwietnia do maja.
Uwagi ogólne: Krajowa jodła pospolita jest sadzona w ogrodach i parkach znacznie rzadziej niż inne gatunki tego samego rodzaju. Poszczególne drzewa mogą osiągać zdumiewające rozmiary, a przy tym dożywać wieku 200 a nawet 300 lal.
Jodły są tak samo wrażliwe jak świerki na przemysłowe zanieczyszczenia gazowe i kwaśne deszcze. W naturalnych drzewostanach jodłowych zaobserwowano w ostatnich latach znaczne szkody,