Kasztan jadalny (Castanea sativa)
Wygląd: Okazałe drzewo liściaste zrzucające liście na zimę, prawie do 30 m wysokie. Korona początkowo stożkowata, z wiekiem bardziej kolumnowa, a w końcu wysoko i szeroko sklepiona, z grubymi, stosunkowo krótkimi konarami. Gałęzie. umieszczone okółkowo. rozbudowują się w piętra kolejnych rozgałęzień.
Pień dość gruby, zwykle już na nieznacznej wysokości rozgałęziony, często skręcony.
Kora początkowo gładka i szaroczerwonawa, potem ciemnieje i staje się brunatnoszara, pokryta gęstą siecią wypukłych listewek i głębszych bruzd. Pędy dość mocne i grube, brunatne lub czerwonobrunatne, w przekroju owalne. Liście skrętoległe do dwuszeregowych mają 10-30 cm długości, są podłużnie lancetowate, u nasady klinowato ściągnięte albo sercowato wcięte, z przodu ostre. Nerwy boczne wybiegają w silny, zębiasty, skierowany wyraźnie do przodu szczyt. Blaszka liściowa skórzasta i sztywna, z wierzchu błyszcząca i ciemnozielona, od spodu jasnozielona.
Kołki męskie bardzo liczne, około 15 cm długości, jasnożółte.
Kwiaty żeńskie zebrane w grupach po dwa do pięciu, umieszczone są zwykle u ich nasady. Okrywa owocowa z zewnątrz kolczasta, po opadnięciu pęka, dzieląc się na cztery klapy. Siedlisko: Kasztan jadalny wymaga wilgotnego i łagodnego klimatu, a zwłaszcza lekkiej zimy. Chętnie rośnie na glebach średnio głębokich i raczej unika siedlisk wapiennych, wyraźnie preferując gleby kwaśne. Występowanie: Występuje wszędzie w Europie Południowej, Afryce Północnej i Azji Zachodniej, często w rozległych drzewostanach. W okolicach o łagodnym klimacie często sadzony w parkach i ogrodach i miejscami zdziczały, W Europie Środkowej zadomowiony od czasów rzymskich,
Okres kwitnienia: Od czerwca do lipca.
Uwagi ogólne: Owoce (kasztany jadalne, marony), dojrzewają mniej więcej od końca września i nadają się do sporządzania różnych bardzo delikatnych potraw.
Przy pieczeniu dojrzałych maronów ważne jest, aby nieco nadciąć nożem twardą łupinę, ponieważ w przeciwnym razie nasiona mogą w żarze dosłownie eksplodować.