Niektóre typy gleb o nieprzepuszczalnym podłożu gliniastym lub o wysokim poziomie wody gruntowej mogą wykazywać w pewnych okresach nadmierną wilgotność. Przez nadmierną wilgotność należy rozumieć całkowite wypełnienie wolnych przestrzeni między cząstkami gleby, utrzymujące się przez dłuższe okresy. Zjawisko to obserwuje się najczęściej na arenach płaskich w okresach wiosennych roztopów lub podczas nietrwałych opadów. Szkodliwość nadmiernego nawilgocenia gleby dla roślin trwałych jest o wiele większa niż na terenach rolniczych. Stąd też wynika konieczność zabezpieczenia wielu miejsc na terenach zieleni, w tym również trawników, przed nadmiarem wody.
Najprostszym sposobem usuwania nadmiaru wód opadowych jest ich powierzchniowe odprowadzanie przez nadanie odpowiednich spadków. Zabezpiecza to jednak tylko przed skutkami gwałtownego opadu, kiedy ilość opadającej wody przewyższa ilość wody wsiąkającej w tym samym czasie w glebę.
Lepszym i skuteczniejszym sposobem odprowadzania wody utrzymującej się na zbyt wysokim poziomie jest kopanie otwartych rowów odpowiedniej głębokości, do których spływa nadmiar wody z gleby .
Prosty sposób odprowadzania wody kanałem (rowem) otwartym.
Rowy takie mają spadki podłużne umożliwiające odprowadzanie wody do stawów, rzek itp. W rolnictwie rowy stosuje się do osuszania łąk i pól. Są one łatwe do wykonania, wymagają jednak okresowej pielęgnacji, koszenia brzegów, oczyszczania i pogłębiania, a ponadto stanowią utrudnienie w uprawie sprzętem zmechanizowanym i niekiedy mogą zajmować znaczną część powierzchni uprawnej.