W procesie przygotowania przecina się tylko korzenie przechodzące przez boczne ściany bryły. Korzenie przechodzące przez dno bryły pozostają nie przecięte do chwili przesadzenia. Podczas przygotowywania grają one rolę zabezpieczenia drzewa na wypadek niekorzystnych warunków atmosferycznych, a przede wszystkim braku opadów oraz zaniedbań w podlewaniu drzewa. Korzenie te, choć już w niewielkim stopniu, zabezpieczają drzewo przed odchyleniem się od pionu. Drzewa o wyjątkowo płytkim systemie korzeniowym powinny być przywiązywane do wbitych obok kołków lub zabezpieczone w podobny sposób. Drzewa rosnące w miejscach narażonych na silne wiatry powinny być przywiązywane niezależnie od rodzaju systemu korzeniowego.
Jeżeli przygotowanie drzewa ma być prowadzone bardzo starannie, to znaczy tworzy się dobre warunki do powstawania dużej liczby młodych korzeni, rozmiary bryły można zmniejszyć o 20-30%. Drzewo z taką bryłą łatwiej przewieźć na nowe miejsce, w ten sposób można więc przesadzać drzewa, których z normalną bryłą nie udałoby się przetransportować. Trzeba jednaki pamiętać, że zbyt krótkie przycięcie grubych korzeni u niektórych drzew o miękkim drewnie, jak np. lipy, może spowodować infekcję drewna sięgającą do pnia.
Technikę przygotowania drzewa do przesadzenia omówiono niżej.
Po ustaleniu średnicy i wysokości bryły oraz wyznaczeniu jej obwodu przez odcięcie odpowiedniego rowka zdejmuje się powierzchniową warstwę gleby aż do napotkania pierwszych korzeni. Następnie po wewnętrznej stronie wyznaczonego, obwodu kopie się rowek szerokości takiej jak łopata, czyli około 25 cm i głębokości równej grubości bryły. Rowkowi nadaje się lekkie pochylenie pod bryłę.
Przekrój przez bryłę korzeniową przygotowaną do regeneracji:
1 — ściółka torfowa, 3 — folia, 3 — substrat torfowy, 4 — sączek ceramiczny, S — kruszywo, 6 — korzenie zabezpieczające.
Napotkane korzenie usuwa się na całej szerokości rowka, ucinając je ostrymi narzędziami najpierw od strony bryły, a potem przy ścianie zewnętrznej. Jeżeli przecinanie ma być dokonane w dwóch lub więcej etapach, należy pozostawić odpowiednią część grubszych korzeni nie przeciętą. Jeżeli to jest możliwe, należy wybierać korzenie najpłycej położone. Konieczne jest zrobienie w tym celu szkicu ich położenia i terminarza przecinania.
Powierzchnie cięcia powinny być możliwie najmniejsze (prostopadłe do długości korzeni) i gładkie. Jeżeli ziemia w bryle nie jest przerośnięta korzeniami, można ją wykruszyć i usunąć. Następnie ścianki wykopu wykłada się folią polietylenową grubości około 0,1 mm, która ma za zadanie uniemożliwić przerastanie korzeni poza jej płaszczyznę. Płaszczyzna ta stanowi zewnętrzną powierzchnię bryły. Folia ma również za zadanie utrzymanie odpowiedniej wilgotności we wnętrzu bryły. Następnie wolną przestrzeń wypełnia się kompostem torfowym zasobnym w łatwo przyswajalne składniki pokarmowe lub ziemią o dużej zawartości próchnicy. Materiału tego nie powinno się ubijać, a jedynie lekko ugnieść, aby nie utrudniać dostępu powietrza do tworzących się korzeni.