Drzewa i krzewy sadzi się w takich odległościach, aby umożliwić im swobodny wzrost, tzn. co 120…150 cm gatunki o średniej sile wzrostu, 200…300 cm gatunki wysokorosnące, jak magnolie, świerki. W małych ogródkach sadzi się najczęściej tylko jeden egzemplarz.
System korzeniowy roślin powinien swobodnie zmieścić się w dołku przygotowanym przed sadzeniem. Korzenie nie mogą być zawinięte do góry, lecz rozłożone na niewielkim kopczyku, usypanym na dnie dołka. Szyjka korzeniowa powinna znajdować się na poziomie powierzchni gleby. Dołek zasypuje się ziemią, lekko udeptuje (pozostawiając wokół krzewu rowek) i obficie podlewa. Przy sadzeniu żywopłotu nie wykopuje się dołka dla każdego krzewu oddzielnie, lecz rów o równej głębokości i szerokości. Najłatwiej sadzi się gatunki iglaste i zimozielone, które kupuje się z bryłą korzeniową. Wystarczy tylko wykopać odpowiednio duży dołek, umieścić w nim bryłę, a wolne przestrzenie wypełnić ziemią. Posadzone rośliny podlewa się obficie i w słoneczne dni cieniuje.
Krzewy sadzone wiosną przycina się na wysokości 3…5 oczek nad ziemią. Przywraca to równowagę między uszkodzonym systemem korzeniowym a częścią nadziemną. Jeśli sadzi się jesienią – przycina się je dopiero w marcu. Nie jest to konieczne w przypadku roślin sadzonych z bryłą korzeniową, bo ich system korzeniowy był nienaruszony. Nie dotyczy to również wawrzynka, magnolii, różanecznika. U większości gatunków przycięcie sprawia, że roślina rozgałęzia się, a jej pędy boczne są równomiernie rozmieszczone. Zimą większość z nich należy chronić przed mrozem.