Toreja japońska (Torreya nucifera)
Wygląd: Wiecznie zielone, dwupienne drzewo szpilkowe o wysokości do około 10 m, niekiedy krzew, z koroną smukłą, stożkowatą, częściej jednak nieregularnie zbudowaną.
Gałęzie częściowo okółkowe, na ogól jednak umieszczone spiralnie, co powoduje, że drzewo ma nieco nieregularny pokrój,
Kora u młodych okazów jasna, brunatnopomarańczowa, później brunatna albo czerwonawo-brunatna,
Szpilki dość duże, długości mniej więcej 3 cm i szerokości około 3 mm, na stronie wierzchniej żywozielone i lekko błyszczące, a od spodu żółtawozielone, z dwoma białawymi, szerokimi podłużnymi prążkami, W dotyku wydają się skórzaste i sztywne, z przodu mocno zaostrzone, ułożone na pędzie regularnie w dwóch szeregach, a w stosunku do siebie równolegle, przez co końce gałązek są grzebieniaste. Przy roztarciu szpilki wydzielają silny, dość nieprzyjemny zapach.
Kwiaty męskie bardzo małe, o długości zaledwie 2 mm, żółtawe lub jasnozielone. Kwiaty żeńskie z początku także raczej niepokaźne. Nasienie w porze dojrzewania (mniej więcej od września) wykształcone podobnie jak u krajowego cisa (str. 86), długości około 2 cm, jednak mniej twarde, mięsisto-oleiste i osłonięte brunatnozieloną otoczką. Ta otoczka nie bywa tak kieliszkowato otwarta, jak u okazów rodzaju Taxus.
Występowanie: Ojczyzną tego gatunku jest Japonia. W obszarze śródziemnomorskim bywa dość często sadzona jako drzewo ozdobne. Poza tymi regionami rzadko można ją spotkać w ogrodach lub w botanicznych kolekcjach, Okres kwitnienia: Od czerwca do lipca. Gatunek pokrewny:
Toreja kalifornijska (Torreya caiifomica) jest północnoamerykańską kuzynką poprzedniego gatunku. Jest ona istotnie większa – osiąga wzrost około 30 m – i bywa pięknie, regularnie, okółkowo rozgałęziona. Jej szpilki są dość sztywne, równowąskie, z przodu lekko zaostrzone, o długości około 5 cm, ułożone dwurzędowo i równolegle w stosunku do siebie, Przy rozcieraniu dają wyraźny zapach podobny do zapachu szałwii. Nasiona w porze dojrzewania (jesienią) mają długość od 3 do 7 cm i są osłonięte zielonkawą, niepokażną otoczką, która niekiedy ma purpurowe podłużne prążki. Okres kwitnienia przypada na maj. Toreja kalifornijska bywa nieco częściej sadzona w parkach i ogrodach niż jej wschodnioazjatycka krewniaczka.
Uwagi ogólne: Na przykładzie naturalnego rozmieszczenie obu gatunków rodzaju Torreya można wykazać, że pewne rodzaje często miewają zasięgi częściowe w Azji i Ameryce Północnej, podczas gdy brak ich w Europie. Ten typ rozmieszczenia jest następstwem zlodowaceń, które w Europie spowodowały wymarcie licznych gatunków.