Każda firma produkująca materiały termoizolacyjne ma swój system dociepleń powierzchniowych. Materiał taki jest bardzo drogi, kupno 1 m2 to wydatek rzędu 40-45 zł. Na cenę wpływa szereg dodatkowych wymogów. Wełna musi nie tylko dobrze izolować, ale powinna być odpowiednio twarda i spełniać parametry fizyko-chemiczne.
Podobne efekty możemy uzyskać tworząc system termoizolacyjny z elementów kupowanych osobno, odpowiadających wymogom określonym w projekcie budynku.
Folię paroprzepuszczalną umieszczamy między pokryciem właściwym (na przykład dachówka, blacha trapezowa) a warstwą termoizolacyjną, układając ją pasami z zakładką – od dołu połaci dachu ku górze. Jej zadaniem jest odprowadzić na zewnątrz parę wodną i nie dopuścić do zawilgocenia wełny. Każda folia charakteryzuje się tak zwaną gramaturą pary wodnej na 1 m2 odprowadzanej w ciągu 24 godzin. Folie gorsze, o małej gramaturze (50 g/1 m2/24 h) są tańsze (cena około 2 zł za 1 m2) i stosujemy je, gdy odległość pokrycia od warstwy termoizolacyjnej jest duża (5-10 cm), co zwiększa wentylację i zmniejsza ryzyko zawilgocenia. Przy mniejszej wolnej przestrzeni musimy zastosować folię o dużej gramaturze – powyżej 3000 g/1 m2/ /24 h. Cena metra kwadratowego takiej folii przekracza pięć złotych.
Stosowanie papy bitumicznej zamiast folii jest niedopuszczalne, ponieważ materiały te różnią się zasadniczo swoimi właściwościami.